Die woordeboekdefinisie van "grammatiese geslag" verwys na 'n stelsel van selfstandige naamwoordklassifikasie wat in baie tale voorkom, waar selfstandige naamwoorde gekategoriseer word op grond van hul geslag, wat tipies aangedui word deur die gebruik van verskillende artikels, voornaamwoorde en/of byvoeglike naamwoorde. In sommige tale, soos Spaans en Frans, is daar net twee geslagte (manlik en vroulik), terwyl daar in ander, soos Duits, ook 'n neutrale geslag is. Die klassifikasie van selfstandige naamwoorde in geslagskategorieë is tipies arbitrêr, en daar is dalk geen direkte korrelasie tussen die geslag wat aan 'n selfstandige naamwoord toegeken is en die werklike geslag daarvan in die werklike wêreld nie.